Roja Parfums wydaje się być domem pogrążonym w kontrowersji w przestrzeniach internetowych. Entuzjaści perfum bez końca walczą o zalety lub postrzegany ich brak dla marki, dosłownie reklamowanej jako drogo pachnąca właśnie ze względu na to. Fani Roja Dove niekoniecznie atakują tych, którzy nie zgadzają się z tym samym obsesyjnym zapałem, co fani perfum Creed, ale wielu, których spotkałem, wciąż patrzy z góry na umysły zbyt małe, aby pojąć wyższość kreacji mistrza Dove. Sam Roger „Roja” Dove nie popiera żadnej z tej elitarnej mentalności. Zamiast tego prezentuje swoje rzeczy jako perfumy dla koneserów, jednocześnie wyznając swoją miłość do wszelkiego rodzaju perfum. Jego dość zabawnie ekstrawagancka osobowość uwidacznia się w jego kreacjach, podobnie jak inspiracje stojące za każdą z nich. W przypadku Danger Pour Homme zrobionego w 2011 roku, Dove skierował kilka dekad klasycznych tropów fryzjerskich fougere, destylowanych w ultra gęsty nieprzejrzysty styl, który stał się znakiem rozpoznawczym samego domu. Uwielbiam to lub nienawidzę, Danger Pour Homme to jeden z najbardziej złożonych fryzjerskich fougere na świecie. A ludzie, którzy lubią wybierać określone nuty w swoich perfumach, uznają ten aromat za istną kostkę Rubika w butelce. Trochę się obawiałem podejść do tej marki, biorąc pod uwagę wszystkie spory, jakie widzę na forach między kochającymi i nienawidzącymi samego designera i jego perfumeryjnego przedsięwzięcia. Jednak po obejrzeniu wystarczającej liczby wywiadów i zobaczeniu, w jaki sposób szanuje wszystkie perfumy (nawet tanie), doszedłem do wniosku, że jego dzieła są dla niego tak samo pobłażaniem, jak ich kolekcjonowanie przez fanów. I nie ma nic złego w czerpaniu korzyści z robienia tego, co kochasz, jeśli ludzie są gotowi zapłacić Ci za to, co kupują.
Styl Danger opiera się głównie na pudrowym, półorientalnym fougere z późnych lat 80. i 90., czując się jak przesadny kuzyn zapachów w stylu Creed Bois du Portugal, Guerlain Heritage i Lalique Pour Homme (Lion). Otwarcie kompozycji jest z pewnością nieco brudniejsze z wyczuwalną nutą kminku, otoczoną oczekiwaną bergamotką i lawendą, z dodatkiem półmięsnego estragonu, aby wzmocnić kminek. Zapach staje się nieco pudrowy z dość ładnym bukietem kwiatów w sercu, pokazującym heliotrop, jaśmin, konwalię i fiołka, aż pojawi się ceglana ściana, która jest podstawą. Raczej perfumowa baza jest ładowana zgodnie z podanym zapisem, ale to, co dostaję najbardziej, to paczula, goździki, wanilia, kastoreum, mech dębowy i cedr. Inne składniki mogą tam być, ale zaokrąglone bogactwo tych nut, które wykrywam, tworzy rodzaj amorficznej plamy, obejmującej wszystko inne. W połączeniu z kwiatami, cytrusami i przyprawami, ta plama jest przyjemnym, zakręconym podejściem do atmosfery zakładu fryzjerskiego. Ale wydaje się, że jest to bardziej ze względu na jej posiadanie, podobnie jak w przypadku marketingu. Projekcja nie jest bestialska ze względu na nieodłączną intensywność wody perfumowanej bliskiego zasięgu, ale trwałość jest prawie wieczna, chociaż lepiej byłoby, gdyby była taka za znacznie mniejsze pieniądze. Najlepszym zastosowaniem jest prawdopodobnie każdy inna pudrowy, półorientalny fougere, ponieważ jedyną prawdziwą różnicą między tym, a czymś w rodzaju Tiffany for Men jest sama gęstość i bogactwo kompozycji, z łatwością podwajając nuty i czyniąc je tak ciężkimi, że mogłyby chronić użytkownika przed pomieszczeniem pełnym palaczy. Tak działa wiele starszych perfum, które sam Dove szanuje. Nadal mam wrażenie, że jest to najlepsze rozwiązanie na spotkania lub wydarzenia z wyższych sfer, takie jak wesela, gale lub podróże służbowe, podczas których chcesz wejść, aby przypieczętować umowę, ale to znowu marketing.
Każdy, kto mówi, że jest fanem Roja Dove, który próbuje Ci wmówić, że dostajesz to, za co płacisz za pomocą tego lub któregokolwiek z ich dzieł, prawdopodobnie zaprzecza jego modelowi cenowemu lub modus operandi. Ani nie pachniał zbytnio na zewnątrz tego domu dla porównania z tym, z czego czerpie swoje pomysły. Przekaże go Dove za obietnicę wspaniałego doświadczenia, w przeciwieństwie do większości innych w segmencie rynku luksusowego. Żadne perfumy nie są naprawdę funkcjonalne, ale nawet sama marka nie lubi polecać swoich własnych esencji innym w swoich przewodnikach wideo, ponieważ wie, że większość jego perfum przypomina biżuterię i jest najdalszą rzeczą od codziennego noszenia, z kilkoma wyjątkami. Jeśli to już wszystko, Danger Pour Homme jest rzeczywiście najbardziej luksusowym, pachnącym pół orientalnym, fryzjerskim fougere w najbardziej wyjątkowych okolicznościach i wyraźnie kwiecistym hołdem dla stylu zadbanego dżentelmena, za którym podąża. Ale nie ma go nigdzie w pobliżu okazu alfa tego samego, chyba że oceni się go na podstawie liczby pawich piór w jego zapachowym kapeluszu. Przy tak wielu przykładach z dziesięcioleci, prawdopodobnie niemożliwe jest ukoronowanie jednego zapachu fryzjerskiego lepiej niż drugiego, bowiem indywidualny gust jest ostatecznym arbitrem. Jednak jeśli mieszanie i nieprzezroczystość są twoimi najważniejszymi kryteriami jakości, to nie jest on dużo lepszy niż Danger Pour Homme bez szukania antycznych przykładów. Wypróbuj, jeśli to możliwe, za pośrednictwem dekantu lub próbki, chyba że możesz odwiedzić niszowy punkt sprzedaży. Podobnie jak większość perfum w tej dziedzinie, kupujesz doświadczenie, a nie produkt. Jest to kwestia zmniejszenia zwrotów poza pewien punkt. Podniosę
kciuk w górę za prawdziwie artystyczny przykład haute parfum, ale Danger Pour Homme nie jest czymś, po co bym sięgnął. Dla mnie ogólnie mówiąc, istnieją łatwiejsze do noszenia przykłady stylu.